Beste voorzitter en alle andere aanwezigen,

Eindelijk, eindelijk lijkt het reddingsplan voor Vitesse te eindigen in een echte redding. Maar, voor de gemeente is het een afgang.

De vraag die nu overal gesteld wordt is: Waar ging het mis?

Dat lijkt mij helder. Het ging al mis in 2003 toen er willens en wetens gekozen is voor een reddingsplan dat gedoemd was te mislukken. De ChristenUnie heeft toen, ondanks alle zekerheden die het college de raad toen voorschotelde, ontelbare keren gewaarschuwd: Dit reddingsplan loopt verkeerd af.

En het bizarre is dat alle argumenten die toen zijn gebruikt, één op één te leggen zijn op de situatie van nu. Samengevat: Het grootste risico om geen miljonair te worden, is om je financieel afhankelijk te maken van de resultaten van een voetbalclub. En dat hebben we de afgelopen jaren geweten: Vitesse is Arnhem en Arnhem geeft geld. Want ondanks moties waarin stond dat er nooit meer een cent naar Vitesse mocht gaan, bleek de laatste keer, steeds de één-na-laatste keer te zijn.

Daarom lijkt het me niet meer dan logisch dat alle raadsleden die toen voor het reddingsplan hebben gestemd, niet alleen wijzen naar Vitesse, of naar welke partij dan ook, maar vooral eerst eens de hand in eigen boezem steken. Tranen zijn op zijn plaats. Maar alstublieft geen krokodillentranen.

Voorzitter, wat moet de CU dan nu in 2008 aan met het voorstel van het college. Wat is in lijn met het verleden en met ons programma?  

Duidelijk is dat voor het college het behoud van Vitesse leidend is. En laat het helder zijn, dat is het voor ons niet. Hoewel wij de maatschappelijke en economische waarde van Vitesse zien, zijn er, zeker voor een stadsbestuur, belangrijker zaken, zoals: de voorbeeldfunctie van de gemeente, de betrouwbaarheid van de overheid, goed rentmeesterschap, een rechte rug…(..)

Desondanks heeft onze fractie het hele voorstel gefileerd. Een voorstel dat onder het motto: liever een half ei dan een lege dop, het bestuderen waard was. Maar dat halve ei moet dan wel keihard zijn. En dat is het niet.

Want:

Door in te stemmen met het collegevoorstel is redding van Vitesse namelijk nog niet zeker. De rechter moet op basis van een advies van de bewindvoerders een uitspraak doen. Dat advies moet aan allerlei voorwaarden voldoen. Daarvoor is nog veel onderzoek nodig. En zolang daar geen zekerheid over is, is Vitesse niet gered. Om dezelfde reden bestaat er nog geen 100% zekerheid over het ontvangen van de 8 ton.

Voor de raad is controle op deze manier, zonder enig inzicht in de cijfers van Vitesse, volstrekt onmogelijk.

En ook als Vitesse niet direct failliet gaat, is het maar de vraag of ze het redden.

Dus juich niet te vroeg.

Evenzo is het ook niet zeker of Vitesse echt failliet gaat als de raad het collegevoorstel afwijst. Het hele verhaal dat ons nu wordt voorgeschoteld is vooral gebaseerd op een listig spel dat Vitesse goed speelt. (zie het ontwijkende antwoord van Van der Kraan in de Gederlander op de vraag of Vitesse zonder dwangakkoord direct failliet zou gaan.) Want diep in hun hart weten dhr. Van der Kraan en de zijnen dat een deel van de gemeenteraad Vitesse uiteindelijk nooit zal laten vallen. Dat van stoere praat weinig overblijft als er echt met faillissement wordt gedreigd. Daar hebben ze op gegokt, en kennelijk met resultaat.

 Wat wel zeker is dat de gemeente met dit voorstel al haar laatste strohalmen, de pandrechten en dus de separatistenpositie overboord gooit. Precies, de strohalmen die ons destijds als grootse zekerheden zijn voorgespiegeld. We leggen ons overal bij neer, en daarmee ons hoofd in de schoot.  

 Voorzitter, de CU is absoluut niet uit op vernielen en verliezen, maar is ook niet van plan rentmeesterschap in te ruilen voor een veredelde vorm van gokken.

Tel dit feit op bij:

1. de lijn die de CU altijd heeft gevolgd in dit dossier,
2. het feit dat dit hele dossier en de gevolgen ervan, niet zijn uit te leggen in de stad;
3. het op te grote voet leven van Vitesse, en daarbij de houding van Vitesse als die van iemand zonder zwemdiploma, die het feit dat hij niet kan zwemmen z’n redder verwijt.

Dit zijn de redenen dat ik namens mijn fractie tegen het collegevoorstel zal stemmen.

Tenslotte, hoe nu verder?

Twee opmerkingen hierover:

1. Aan alle kanten is er sprake van wanbestuur. En zeker ook aan de kant van het college. Dit zal door een raadsonderzoek c.q. enquête diepgaand onderzocht moeten worden. Vandaar het amendement dat de CU samen met D66 indient.
2. De scheiding tussen kerk en staat wordt door sommigen onder ons als een groot goed ervaren. Wat de CU betreft wordt dat binnenkort ingehaald door nog iets beters: namelijk de scheiding tussen staat en voetbal.