Gisteravond tijdens het debat over de Boei bleek er een diversiteit aan invalshoeken; nut en noodzaak van de verslaafdenopvang, zorgen om de zorg, de Boei als kapitaalvernietigend object, verplaatsen naar de wal, dan de tippelzone maar opheffen..enz..

En de wethouder liet meerdere malen blijken onaangenaam verrast te zijn door de uitspraak van de rechter, waardoor de Boei voorlopig niet mag verhuizen naar de Nieuwe Haven.

Het gaat om twee zaken. Allereerst de afspraken die zijn gemaakt met het OKA (ondernemers) over het aantal “omstreden voorzieningen” in het betreffende gebied, en ten tweede over de milieunorm die het volgens de principes van een goede ruimtelijke ordening onmogelijk kan maken dat het industrieterrein als zodanig kan groeien.

De ChristenUnie is overtuigd van het nut van de Boei. Niet alleen is de overlast door verslaafden in de stad een stuk verminderd, ook blijkt dat door de aanpak steeds meer verslaafden een regelmatiger leven gaan leiden en eerder geneigd zijn om af te kicken.

De plaats van de Boei is een ander verhaal. Het proces kenmerkt zich al tijden door een zekere naïviteit. Al diverse malen, vanaf 2005, heeft onze fractie gewaarschuwd voor de afspraken met het OKA. Toen al noemden wij de opmerking dat het “allemaal wel los zou lopen” struisvogelpolitiek. Het is te betreuren dat we gelijk gekregen hebben.  Ook wij weten niet hoe we nu verder moeten. Aan alle oplossingen kleven nadelen, en de kans is groot dat er linksom of rechtsom illegaal gehandeld gaat worden omdat de Boei na 31 januari verplaatst moet zijn.

Jammer dat de meeste partijen gisteravond, even los van ieders terechte kritiek, zo weinig medeverantwoordelijkheid lieten zien met betrekking tot de verslaafdenproblematiek en het effect daarvan op de hele stad.

Op onze vraag aan de wethouder wat er gebeurt als de voorziening op korte termijn (dit weekend!?) dicht zou moeten, was de reactie dat we maar moeten hopen dat het meevalt, en dat er waarschijnlijk wel wat te regelen valt.

Kortom, dat we vastgelopen zijn, is helder. Volgende week gaan we als raad hier verder over spreken. Misschien is het tijd voor een soort van mediation, en zou de raad als een extreme vorm van volksvertegenwoordiging met die insteek moeten gaan opereren. Want het gaat immers de hele stad aan.

Wij wachten de oplossingsrichtingen van het college volgende week af, en zullen dan de balans opmaken.