Ook de ChristenUnie voelde zich verplicht zich voor te bereiden op de raadsvergadering over de gevolgen van de veranderde inzichten van D66 en de SP over het kunstencluster. Een vergadering over een onderwerp waarover zeven maanden geleden al een besluit  was genomen. Weliswaar voor de ChristenUnie niet het gewenste besluit, maar wel een democratisch genomen besluit.

Toen de ledenvergadering van D66 in december besloot in hun nieuwe verkiezingsprogramma zich tegen de verhuizing van het Museum voor Moderne Kunst te keren, wist de SP niet hoe snel ze via de media en mail moesten laten merken dat ze eigenlijk ook altijd al tegen waren geweest. Stoere zinnen over het ‘staken van de voorbereidingen’ verschenen op hun website. En ook de reden van het aanvragen van een raadsvergadering was ‘het college opdracht te geven de voorbereidingen voor de ontwikkeling van een kunstencluster te staken.’ Vuurwerk dus.

De ChristenUnie heeft met zorg deze acties en reacties gadegeslagen. Gaan we zo om met genomen besluiten? En waarom nu in een keer deze draai? Dan had de SP dit toch al in juni 2013 moeten doen. In de bijdrage van de ChristenUnie werd het maandag zo geformuleerd: 

Eerlijk gezegd weet ik niet meer waar ik aan toe ben met deze coalitie. Vooral met de SP en D66. Het doel van een coalitie is op een eerlijke en verantwoorde manier de stad besturen. Dat is wat anders dan voorstemmen, terwijl je tegen bent. Dat is wat anders dan bakken euro’s uitgeven aan plannenmakerij, terwijl je al lang weet dat die plannen nooit werkelijkheid zullen worden en na maart in de prullenbak liggen.

Dat is echt wat anders dan principes en verantwoordelijkheid opofferen aan het pluche. 

Wat is een stem van de SP en D66 nog waard. Ik weet het niet meer. Wat ik nog wel weet is dat ik in juni vorig jaar de SP en ook D66 gewaarschuwd heb voor gezwabber en gedraai. Ik zei toen: “Want het kan natuurlijk niet zo zijn dat u vanavond voor het kunstencluster stemt, en vervolgens de komende maanden al zigzaggend campagne gaat voeren tegen een kunstencluster. Mocht deze gedachte ergens  in het rode achterhoofd van de SP al leven, dan raad ik ze aan in het belang van de geloofwaardigheid van de politiek vanavond tegen te stemmen.” 

Voorzitter, U weet wat er gebeurde, de SP stemde voor het kunstencluster.

De ChristenUnie concludeert dat de SP de politieke geloofwaardigheid te grabbel heeft gegooid, en wellicht beseffen de SP en D66 het niet, maar dat straalt af op het aanzien van de hele raad.. Daar schaam ik mij plaatsvervangend voor. 

Tijdens de vergadering maandag werd duidelijk dat de soep bij de SP niet zo heet gegeten wordt als hij wordt opgediend. Van stoere taal of knallend vuurwerk was niks meer over. Sterker nog, de SP vertelt met droge ogen dat ze in een nieuwe coalitie een kunstencluster accepteren als daar een goede sociale paragraaf tegenover staat. De motie die de SP indiende, was een verzopen vuurpijl, waarin het collegebeleid werd verwoord: We zijn niet van plan de komende twee maanden grootse stappen te zetten op de kunstenclusterroute, en dat houden we zo.

Kortom, de SP heeft een raadsvergadering aangevraagd om het college publiekelijk een aai over de bol te kunnen geven, met de opmerking: “Ga zo door”. 

Op de straat ligt nog wat natte rode smurrie.