Kritiek op de bijstand

Er is de laatste tijd veel kritiek te horen op de inrichting van de bijstand. De tegenprestaties die bijstandsgerechtigden moeten leveren zouden soms zinloos zijn en helemaal niet bijdragen aan reïntegratie. Daarnaast worden er voorbeelden genoemd waarbij deze werkactiviteiten zelfs als vernederend of als ‘straf’ worden ervaren. Er zijn kortom steeds vaker geluiden te horen over een neerbuigende aanpak in de bijstand i.p.v. een bijstand die bijstaat waarin mensen met opgeheven hoofd naar de toekomst kijken. Natuurlijk zijn er heel veel gemeenten waar dit alles niet van toepassing is, maar het is goed om te kijken of de bijstand door de punten van kritiek verbeterd kan worden.

Christelijk PerspectieF

Vanuit de Christelijke-sociale theorie pleit Westert voor een balans tussen rechten en plichten in de bijstand. Enerzijds vindt de ChristenUnie het waardevol als mensen niet afhankelijk zijn van de overheid en hun verantwoordelijkheid pakken in de samenleving. Mensen komen immers tot bloei door in (werk)relatie te staan met anderen en een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Anderzijds staat de ChristenUnie voor een overheid op afstand die de maatschappij en de burger de ruimte geeft. Een bijstand waarbij de nadruk teveel op plichten en controle ligt is daarom onwenselijk. In de zoektocht naar de juiste balans is het bijvoorbeeld belangrijk om meer aandacht te geven aan persoonlijke eigenschappen: wat kan iemand en welke richting wil hij/zij zelf op?

Situatie Arnhem

In onze stad ontvangt bijna 5% van de inwoners een bijstandsuitkering. Onlangs stemde de meerderheid van de gemeenteraad in met een experiment voor een socialere bijstand. Hierbij wordt gekeken naar de effecten van een minder streng bijstandsbeleid: bevordert dit de participatie van bijstandgerechtigden? Draagt dit bij aan een bijstand waarin bijstandgerechtigden meer met opgeheven hoofd kunnen leven? De ChristenUnie staat achter dit experiment en hoopt dat het ons goede leerpunten kan aandragen in de lastige zoektocht naar balans tussen recht  en plicht.